Zondag 13 mei van Trouans naar Crésantignes

Het is zondag dus alles erg rustig, het ontbijt bij de Fransen blijft toch wel anders dan bij ons. Op zich kom je niets tekort, maar alles is zoet. Je snakt af en toe naar een plakje vlees of een stukje kaas. Koffie gedronken en warm water mee voor onderweg. Spullen bij de voordeur gezet en de fietsen uit de schuur gehaald. Het was erg koud en als je naar de wolken keek zag het er niet naar uit dat het nog wat beter zou worden vandaag. Sterker nog, Alain vertelde dat we waarschijnlijk nog wel wat regen zouden krijgen. Vanuit Trouans gaan we naar Crésantignes. Zoals het boekje het aangeeft is het eerste stuk rustig (niet zo spannend) qua omgeving en ook weinig cafekes onderweg. In Charmont sous Barbuise is nog een bakker open. Geweldig te zien hoe een nog zeer jonge bakker samen met zijn vrouw (of vriendin) hier de tent runt. In de tijd dat wij in de winkel staan gaat het bakken gewoon door, de “pains” worden vakkundig uit de reisoven gehaald en daarna op een tafel gelegd. Netjes ingekerfd en daarna de oven in geschoven. Waarna ze na een 10 minuten knapperig bruin weer uit de oven komen. In eerste instantie denken wij wat moeten ze toch nog met al die broden, maar in de tijd dat wij in de winkel staan komt zo’n beetje het halve dorp nog binnen lopen om een broodje te halen. In het naastgelegen winkeltje nemen we nog wat te drinken, een appeltje voor onderweg en een pak tucjes mee. Na zo’n 15 km komen we dan in Troyes aan. Bij de kathedraal gaan we een stempel halen. Op het moment dat we buiten staan spreken we een paar Nederlanders die te voet onderweg zijn naar Santiago.  Het ene stel doet dit in etappes in verschillende jaren en nog twee mannen lopen hem in 1 keer en hopen ergens over drie maanden in Compostella te zijn. We wensen allen veel succes en gaan door het stadje in. Wat een geweldige plaats met allemaal vakwerkhuisje die zo schots en scheef staan dat je haast zou verwachten dat ze morgen instorten. Op het moment dat we de stad in zijn gekomen is het ook erger gaan regenen en besluiten wat te gaan eten. Midden in het centrum horen we pling, pling en daar gingen weer een paar spaken. In dit geval van mijn fiets. Dat was voor mij de eerste keer maar ook wel direct een bevestiging dan niet alleen Rianne haar fiets niet goed in elkaar staat maar blijkbaar die van mij ook. Eerst maar even eten en daarna de fiets repareren. Rond half drie staan we dan buiten te klussen, ik heb het gevoel dat iedereen van binnen naar ons staat te kijken hoe ik de fiets aan het repareren ben. Maar goed na een 25 minuten waren we dan weer zover dat we de tocht voort konden zetten. Het is altijd weer even hectisch om de stad te verlaten, maar als je er dan eenmaal uit bent dan komt de rust weer terug.

We rijden snel door naar Roncenay. Onderweg is het allemaal niet zo spannend en doordat het nog steeds miezert willen we graag verder. Na Machy en Fays-La-Chapelle, gaan we de weg af richting Cresantignes. Dit blijkt maar een 1,5 km te zijn dus dat valt wel mee. We geven snel het adres in van onze AirB&B en komen aan bij Axelle en haar familie. Het is een echt super schattig huisje, in eerste instantie denken we dat Axelle daar alleen woont, maar in werkelijkheid heeft ze een man en 4 kinderen. We worden direct doorverwezen naar het appartement boven. Omdat we die middag al uitgebreid hadden gegeten in Troyes, wilden we het die avond met een broodje en wat spullen die over zijn gaan stellen. We hebben allebei niet heel veel zin om weer de hele avond te gaan kletsen in het Frans en dus besluiten we om boven te blijven en daar maar alles op te eten.