Dinsdag 29 mei van Hasselt naar Voorst

29 mei 2018 - Hasselt, Nederland

Om 8:30 uur aan het ontbijt. Hilma verteld dat ze op zoek is naar een andere woning. Haar eigen woning heeft ze al verkocht onder voorbehoud van financiering. Als het goed is dan moet ze er in september uit. Ze heeft nog geen andere woning gevonden en zou graag in de buurt van Deventer gaan zitten. Daarbij wil ze graag een huis met karakter en zeker geen nieuwbouw woning. We eten verder af, nemen nog een kop koffie en hebben het dan even over de fietsenmaker. Rianne wil nog graag een nieuwe spin kopen voor achter op haar fiets. Dit in verband met het feit dat de vorige kapot is gegaan. Hilma wijst ons door naar Thomas de fietsenmaker in het dorp en vraagt meteen of we hem de groeten van haar willen doen. Afscheid genomen en naar Thomas doe, hij had 1 spin, nog even wat gekletst over de flyer fietsen en daarna door. Omdat we gisteren al in Hasselt hebben gegeten en er nog niet zo heel veel open is, rijden we maar direct dit stadje uit. Vandaag gaat de route van Hasselt naar Voorst wat onder Deventer ligt. We nemen de tijd ervoor het is mooi weer en rond 12:00 uur bellen we even naar Boxtel want ome Harry is jarig en dat mogen we niet vergeten. In Boxtel is het op dat moment ook erg warm en er is al een hele schare aan familie geweest. Het is echt bloedheet onderweg, ik heb gisteren nog een sms-bericht van Ineke ontvangen met het vraag of wij graag in Bussloo willen zwemmen. Dit blijkt vlakbij te zijn. Ik besluit Ineke te bellen net voordat we met de voetveer het water over gaan. Ze geeft aan dicht bij de plas te wonen en omdat het zo warm is vinden wij het wellicht leuk om ook nog te gaan zwemmen. De kleinkinderen zijn ook bij haar dus vandaar dat ze zelf ook naar de plas gaat. We stemmen er mee in en rijden verder. Via Olst in Overijssel en Deventer komen we dan uiteindelijk in Voorst aan.
Ineke en haar man Fred zijn nog thuis en de kinderen kunnen niet wachten om te gaan. Ze laat ons zien waar wij slapen, waar de douche en toilet zijn en op een kaart van de omgeving toont ze ons de plas. Het inderdaad maar een klein stukje terug en dan links. We verkleden ons snel, krijgen een grote handdoek mee en gaan op de fiets richting het water. We rijden een stuk rond en besluiten dan uiteindelijk bij het strandtentje te gaan zitten. Dit blijkt ook de plaats te zijn waar Ineke met de kleinkinderen zit. Rianne is niet zo van het zwemmen, dus die maakt even haar voeten nat en gaat daarna zitten te lezen op het zand. Ik besluit naar het vlot in het midden te gaan waar de jongens bezig zijn om indruk te maken op de meiden met allerlei mooie sprongen in het water.
Quintin had eerder die dag al laten weten dat het code Oranje was wat men afgegeven heeft voor het weer. Fred vertelde ons dat de buien net voorbij zouden trekken en dat Voorst er dus niet veel last van zou krijgen. In de verte wordt het toch aardig donker en volgens mij komt deze grijze massa dichterbij. Ik zeg tegen Rianne dit gaat niet goed komen. We moeten terug. Snel kleden we ons aan, ruimen de spullen op, maar voordat we bij de fietsen zijn begint het ineens (haast uit het niets) te waaien als een dolle. Niet snel daarna volgt de regen, met bakken komt het uit de lucht zetten, er zit ook nog wat hagel bij. Dan maar wachten en schuilen onder de strandtent totdat het weer beter wordt en we haast droog naar het huis van Ineke kunnen fietsen. Daar aangekomen gaan we douchen op een gegeven moment komt 1 van de kleinkinderen naar boven met een briefje of we willen mee eten vanavond. Dan hoeven we niet meer op pad en het regent nu continu en zal waarschijnlijk de rest van de avond ook zo blijven. Het is een eenvoudige maaltijd, maar ook erg lekker. Pasta met van alles erbij. De kleinkinderen moeten op tijd naar huis en wij helpen wel even met opruimen. Na het toetje drinken we nog wat koffie en praten gezellig bij als Fred thuis komt. We hebben nog een klein flesje champagne in de koelkast staan welke we meegenomen hebben van huis, dus deze drinken we maar met zijn vieren op. We hebben het even over het mooie huis van Fred en Ineke. Dit blijkt op het landgoed van de Gravin te staan en dus pachten ze de grond. Het werk en "de zorg" komen nog even voorbij en rond de klok van half elf gaan we naar bed.

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

1 Reactie

  1. Anja:
    9 juni 2018
    Mike en Rian,
    Ongeacht het niet gelukt is om naar Santiago te fietsen hebben jullie zeker de reis van jullie leven gemaakt, veel gezien,lekker eten en niet te vergeten de lekkere wijntjes.
    Voor volgende week, nog een lekker relax weekje