Dinsdag 15 mei van Escolives-Sainte-Camille naar Corbigny

Heerlijk ontbijt gehad bij Regine, we doen op ons gemak, de rit van vandaag gaat een heel stuk langs het water en zal daardoor niet zo moeilijk zijn. Wel hebben we in totaal  een 90 km af te leggen, voordat we in Corbigny zijn. Voor deze plaats waren er geen adressen om te kunnen overnachten. We fietsen inderdaad een heel stuk over het Jaagpad (fietspad) zoals men dat hier noemt langs de Yonne. Het kanaal is al van begin 1800 maar door de komst van het vervoer over het spoor is het op een gegeven moment in het verval geraakt. De laatste twintig jaar probeert men de vaarroute weer aantrekkelijk te maken voor de pleziervaart. De sluizen in het kanaal mag je namelijk zelf bedienen. In eerste instantie komen we niet heel veel bootjes tegen op het kanaal, maar op een gegeven moment gaan we een redelijke boot voorbij waar op de zijkant staat dat het vrienden zijn van het kanaal. Bij de sluis aangekomen besluiten we een koffie te doen en ik wil nu wel eens zien hoe zo’n boot nu in zo’n klein sluisje kan en hoe dat allemaal werkt. Er komt een dame in een wit busje voorbij rijden en die gaat de sluis bedienen. Blijkbaar doet ze dit in de vakantie periode, tenminste dat neem ik op de te maken uit gesprek dat ze met de mensen op de boot heeft. We kijken even hoe alles in zijn werk gaat, drinken de koffie op en gaan dan verder. Het duurt namelijk best lang voordat de boot op gelijkwaardige hoogte ligt als het water aan de andere kant  van de sluis.

Verderop komen we door een gebied wat bekend staat om de enorme rotsformaties die ook wel les Roches du Saussois worden genoemd. Veel mensen gaan hier wandklimmen en er huizen enorm veel vogels in de kleine spleten en openingen die de rotsen hebben. Het is inderdaad een indrukwekkend gezicht en je verwacht het niet hier zo langs dat vlakke water. We nemen wat kiekjes en rijden dan verder in de richting van Vezelay. In Vezelay aangekomen besluiten we de fiets bij een hotel te zetten, goed uit het zicht en gaan dan te voet het dorp in. Dit werd overigens ook aangeraden omdat de weg zo steil naar boven gaat dat dit haast niet te doen is met fiets inclusief bagage. Vezelay is het vroegere verzamelpunt waarop heel veel mensen op pad gingen naar Santiago de Compostella. Het heeft dan ook een genootschap waar we even langs gaan voor wat info en voor een stempel. Binnen worden we hartelijk ontvangen door een man die ons vraagt hoe we gaan! Wij gaan fietsen, dat zie je niet zoveel zij hij, de meeste mensen gaan te voet naar Santiago. We krijgen nog wat info over route en kopen nog een button voor aan onze tas.

Boven op de berg staat een kathedraal die enorm is en volop in restauratie. We nemen daar even een kijkje en halen er ook nog een stempel, we besluiten in het verderop gelegen thee tentje koffie en thee te drinken met wat lekkers erbij. Heerlijke macerons  verkopen zie hier, niet met al die kleurtjes, maar gewoon helemaal bruin, maar wel met een geweldige vulling.
Nadat we alles wel zo’n beetje gezien hebben lopen we naar beneden het dorp uit en pakken de fiets weer om verder te gaan. Omdat Vezelay op een heuvel ligt met een geweldig uitzicht gaat het eerste stuk van zelf, we roetsen zo naar beneden. Even verder op in het dorpje Bazoches gaat het weer bij Rianne mis, pling er breken weer twee spaken. Wat balen daar zaten we niet meer op te wachten zeker nu we al wat langer dan gedacht in Vezelay waren gebleven. Hup alles maar weer aan de kant, fiets op zijn kop en sleutelen maar, ik raak er of aan gewend of er schuilt toch nog stiekem een goede fietsenmaker in mij, want binnen 25 minuten zitten we weer op de fiets. Het enige nadeel is dat de twijfel om te fietsen met deze fietsen steeds groter wordt en de angst dat er wat kapot gaat steeds verder toeneemt. Je vertrouwt gewoon je eigen fiets niet meer. Dat geeft een bepaalde druk en spanning die niet prettig is kan ik je vertellen.

Bij ieder piepje dat je maar hoort, of ieder steentje in je wielkast, denk je als er maar geen spaken kapot gaan, als het maar allemaal heel blijft. We waren inmiddels zelfs zover dat we waarschuwde voor een verkeersdrempel en dat we maar gingen staan om het gewicht te verdelen zodat er niks kon gebeuren. Echt super vervelend.

Door naar Corbigny waar we overnachten in een hotel. We komen in het dorpje wat behoorlijk stijl omhoog gaat langs een fietsenzaak. Even de openingstijd gecontroleerd en al snel het besluit genomen dat we eerst morgen daar langs gaan om toch nog weer eens alles goed te laten controleren. Iedere dag spaken vervangen voor een fiets van meer dan 4000,- euro is niet normaal. We komen onderweg Santiagogangers tegen die met een kringloop fiets op pad zijn en die hebben nergens last van. Bij het hotel aan gekomen mogen de fietsen gewoon binnen staan en gaan we door naar onze kamer. We dubben samen erg over hoe dat we nu verder moet, ik geef aan om Rianne wat gerust te stellen dat we eerst de uitslag van de fietsenmaker morgen maar eens moeten afwachten voordat we zelf weer allerlei noodscenario’s gaan bedenken. We frissen even op en gaan daarna naar beneden om in het hotel wat te eten.

Ik schrijf na het eten nog wat voor de reislogger maar kom er niet meer toe om ook nog daadwerkelijk wat op de site te zetten. Dat komt morgen dan wel weer, ik ga nu eerst slapen.